ارزش غذائي پروتئين گوشت (گوشت سفيد و قرمز) نسبت به پروتئين گياهي بيشتر است، چون مقدار زيادي از اسيد آمينة های ضروري براي حفظ سلامتي بدن را داراست.چربي در گوشت معمولاً به دو صورت آشكار و پنهان ديده مي‌شود كه چربي گوشت قرمز بيش از گوشت سفيد مي‌باشد. ويتامين‌هاي موجود در گوشت بيشتر از نوع ويتامين‌هاي گروه B مي‌باشد و املاح گوشت بيشتر از نوع روي، آهن، سديم، پتاسيم، منيزيوم، كلسيم و … مي‌باشد.يكي از عوامل مؤثر در بالا بودن اهميت غذائي گوشت، وجود املاح معدني بخصوص روي و آهن در آن مي‌باشد بطوريكه آهن موجود در گوشت قرمز بيش از گوشت سفيد مي‌باشد و بدن انسان آهن گوشت را تقريباً دو برابر بیشتر از آهن ساير مواد غذايي مثل گندم و سبزيجات جذب مي‌كند و بدين وسيله از كم خوني جلوگيري مي‌كند.
كم خوني ناشي از فقر آهن شايع‌ترين کمبود تغذيه ای در بسياري از كشورهاي دنیا از جمله كشور ماست كه كودكان و زنان به ويژه در هنگام بارداري و عادت ماهيانه بيشتر در معرض خطر كمبود آهن قرار دارند. اشخاصي كه از كمبود آهن رنج مي‌برند اصولاً هميشه خسته، بي‌حوصله، بدون تمركز و داراي سرگيجه، تاري ديد و تپش قلب مي‌باشند و حتي در بعضي اشخاص ناخن‌ها حالت قاشقي پيدا مي‌كنند و در زنان آشفتگي‌هاي قاعدگي رخ مي‌دهد كه اين اشخاص در وهله اول با خوردن جگر و سپس با خوردن گوشت قرمز مي‌توانند كمبود آهن در بدن را جبران نمايند. لازم به ذكر است كه خوردن منابع حيواني غني از آهن (مانند گوشت قرمز) همراه با منابع غني ويتامين C از قبيل گوجه فرنگي، ليموترش، فلفل دلمه‌اي، آب پرتقال و غيره جذب روده‌اي آهن در بدن را افزايش مي‌دهد.روي (Zn) موجود در گوشت قرمز و گوشت سفيد قابليت جذب بالائي در بدن دارد و باعث تقويت سيستم ايمني بدن مي‌شود و كمبود آن با عوارضي از قبيل اختلالات رشدي، تأخير در بهبود زخم‌ها، بلوغ جنسي دير رس، كوتاهي قد، كم اشتهايي، اختلال در رشد جنين، و سقط جنين همراه است كه در بعضي از زنان و نوجوانان قابل مشاهده است.استفاده مفرط از گوشت قرمز در رژيم غذائي غلظت كلسترول، تري گليسيريد و اسيد اوريك خون را در بدن افزايش مي‌دهد كه مي‌تواند منجر به بيماري‌هاي قلبي – عروقي، مشكلات نقرس، آرتريت روماتوئيد (دردهاي مفصلي)، پوكي استخوان، و سرطان رودة بزرگ بشود. بنابراين كمتر از گوشت قرمز استفاده كنيد و بجاي آن گوشت سفيد مانند گوشت مرغ و ماهي را جايگزين نمائيد.
گوشت مرغ كه جزء گوشت‌هاي سفيد است، در مقايسه با گوشت‌هاي قرمز چربي و آهن كمتري دارد ولي از نظر تأمين پروتئين مورد نياز بدن و ديگر خواص غذائي نسبت به گوشت‌هاي قرمز كمبود خاصي ندارد، پس براي اشخاصي كه غلظت كلسترول، تري گليسيريد و اسيداوريك خونشان بالاست و دچار بيماري‌هاي قلبي – عروقي و يا مشكلات نقرس هستند مناسب‌تر از گوشت قرمز مي‌باشد.
كه اين امر باعث كاهش دريافت چربي‌هاي اشباع و كلسترول آن مي‌شود.
گوشت طيور از قبيل مرغ بدليل خصوصياتي مانند پروتئين زياد، چربي كم، طعم غذائي خوب، نسوج نرم و سهل الهضم بودن، براي تغذيه اطفال و بيماراني كه احتياج به غذاي سبك و زود هضم دارند مناسب‌تر مي‌باشد.
ماهي ها و ديگر آبزيان نيز جزء گوشت‌هاي سفيد مي‌باشند، چربي غذاهاي دريائي به طور عمده از اسيدهاي چرب غيراشباع است كه بنام اسيدهاي چرب امگا-3 معروفند. همچنين ميزان كلسترول در آبزيان بسيار كم است. غذاهاي دريائي داراي انواع املاح و ويتامين‌ها از قبيل ويتامين A، D، ويتامين‌هاي گروه B املاحي چون فسفر و كلسيم مي‌باشند.اسيدهاي چرب امگا-3 موجود در غذاهاي دريائي، افسردگي و بداخلاقي را از بين مي‌برد و باعث تقويت قلب، مغز، قدرت بينائي، حافظه و تنظيم فشار خون مي‌شود و بخاطر همين خواص ارزنده و مفيد است كه توصيه به خوردن بيشتر گوشت سفيد بخصوص گوشت ماهی و ديگر آبزيان مي‌شود.